Odra to duża nizinna rzeka tej części Europy
łączy w sobie niczym brzegi dwa światy
wielka przyroda wplata się tu w obszary mocno zindustrializowane
Pozostaje WCIĄŻ strefą przyrody wartą odkrywania
Rzeka Odra, przeobrażana, skracana, grodzona, nadal pozostaje cennym rezerwatem przyrody. Jest drugim co do wielkości szlakiem migracji środkowo europejskich zwierząt, całorocznie można obserwować tu dziesiątki ich gatunków. Od dzikiej, górskiej źródłowej części leżącej w czeskich Górach Oderskich przez uregulowany bieg rzeki w odcinku śląskim, Odra powraca do swobodnego biegu w swoim środkowym i dolnym odcinku. Płynie swobodnie aż po ujście w Roztoce Odrzańskiej znikając w Zalewie Szczecińskim. Odra ze swoim dorzeczem pozostaje odwiecznym siedliskiem, matecznikiem dzikiej przyrody, bo serce natury bije na rzecznych rozlewiskach.

Idea Dźwiękowego Szlaku Odry
Ideą szlaku jest wyznaczenie dźwiękowych miejsc charakterystycznych dla Nadodrza. Ustawienie w nich dźwiękołapek, drewnianych soczewek wzmacniających wrażenia akustyczne, umożliwi bezpośrednie i bezinwazyjne ich nasłuchy.
Wyznaczone miejsca obejmują wyjątkowe starorzecza, lasy łęgowe i nadrzeczne morenowe skarpy, które możemy odwiedzać o różnych porach roku by obserwować przyrodę i poznawać nasze rozśpiewane przyrodnicze dziedzictwo i dziki charakter Nadodrza.
Dźwiękowy Szlak wieść będzie od źródeł rzeki aż do jej ujścia, pozwoli odkrywać Nadodrze zarówno w trakcie wędrówek pieszych, kajakowo-wodnych, rowerowych czy nawet samochodowych. Z uwagi na ponad 700 km dwustronnego dorzecza rzeki dźwiękowy szlak podzielimy tak jak Odrę na części czasem bardzo odmienne w charakterze odcinki rzeki: Źródłowy, Górna Odra, Łęgi Odrzańskie, Środkowa Odra, Dolna Odra i Ujście Odry, Delta Odry.
Zacznijmy od Łęgów Odrzańskich. Te ostatnie tak dobrze zachowane lasy zalewowe w Europie znajdziemy nad biegiem Ody już 30 km za Wrocławiem płynąc z biegiem rzeki w stronę Głogowa. Tu zaczyna się Kraina Łęgów Odrzańskich.
Obszar obejmuje siedliska nadrzeczne zachowane w międzywalu, najlepiej wykształcone lasy, łąki i torfowiska niskie poza jego obrębem. Duża część terenu jest regularnie zalewana. Obszar porośnięty jest lasami, głównie łęgami jesionowymi i wiązowymi, rozwijającymi się na glebach aluwialnych. Na terenie przeważają dobrze zachowane płaty siedlisk, częste są starodrzewia ponad 100-letnie z licznymi drzewami pomnikowymi.
Teren odznacza się dużym bogactwem rzadkich i zagrożonych siedlisk przyrodniczych charakterystycznych dla dużej rzeki nizinnej. Występuje tu kilka rzadkich bezkręgowców oraz rzadkich gatunków ryb (m.in. kiełbia białopłetwego i bolenia). Na uwagę zasługuje cenne zimowisko nietoperzy w podziemiach dawnego klasztoru w Lubiążu – jedno z największych stanowisk mopka na terenie południowo-zachodniej Polski. Obszar jest też ostoją ptasią o randze klasy europejskiej. To ptasi raj. Aż siedem gatunków osiąga tu liczebność kwalifikującą jako ostoję przyrody: to bielik, dzięcioł średni, dzięcioł zielonosiwy, kania czarna, kania ruda, łabędź krzykliwy, muchołówka białoszyja oraz 18 innych gatunków: bocian biały, bocian czarny, bąk, bączek, błotniak łąkowy, błotniak stawowy, dzięcioł czarny, gąsiorek, kropiatka, jarzębatka, lelek, lerka, muchołówka mała, ortolan, trzmielojad, zielonka, zimorodek i żuraw. Łącznie w granicach ostoi gnieździ się ponad 100 gatunków ptaków. Obszar spełnia rolę bardzo ważnego korytarza ekologicznego. Od jakiegoś czasu pojawiają się postulaty przyrodników by objąć ten obszar większą ochroną przyrodniczą tworząc tu Park Narodowy.

Poniżej przykłady dźwięków charakterystycznych dla Odrzańskich Łęgów.
DŹWIĘKI I GŁOSY Z NAGRAŃ TERENOWYCH :
Wypas krów na łąkach zalewowych